(Latijn: sectio aurea; proportio divina)
De Gulden snede is een wiskundig principe in de ruimte. Deze bijzondere regel die in deze substantiële wereld te voorschijn komt, blijkt iets te willen vertellen over iets dat veel groter is dan onszelf. Iets over de schepping. Het zoekt een poort naar de eeuwigheid. Deze snede heeft geen begin en geen einde. De ene kant is oneindig groot en de andere kant is oneindig klein. Dit is wat het zo bijzonder maakt.
Omdat de mens deel is van een tastbare wereld waar bijna alles een einde of een grens heeft, is de Gulden snede een uitzondering. De mensen die dit wiskundig principe toepassen zijn vaak op zoek naar een universele schoonheid. Het meest bekende vak waarbij dit principe wordt toegepast, is de architectuur. Beiden zoeken naar de oorsprong. “Archi” betekent “oorsprong” en “tect” betekent “kunnen vaardigen in materie”. Beiden drukken zich uit in de materie.
Architectuur probeert ook de tijd te trotseren. Stijlen en smaken veran- deren doorheen de tijd maar de gulden snede blijft altijd in de smaak vallen bij de mens. Dit zegt veel over onze natuur en de diepere betekenis van de gulden snede.
Enkele voorbeelden van bekende werken waarin de G.S. ligt verscholen: Piramide, Parthenon. Ook in de beeld- houwkunst en andere kunstvormen zoekt men naar de Gulden snede. Ons oog wordt gelukkig van de diepere kennis, charme of mystiek van de verhoudingen. Maar het is in de natuur het meest aanwezig. Als voorbeeld: de varen, het gele spiraal-vormige hart van een madeliefje enz.
Zelfs in ons lichaam komt deze verhouding veelvuldig voor. Het gezicht zit vol met deze verhoudingen. Het is een wonder want het toont ons dat alles wat bestaat verbonden is!
