Anecdotes over Steven
Onlangs kreeg ik een waardevol advies van een verhalenverteller: "Laat meer van jezelf zien, deel anekdotes uit je leven." Dat wil ik graag doen, met verhalen die relevant zijn voor mijn werk.
Tijdens mijn studies aan het Henry van de Velde Instituut in Antwerpen verdiepte ik me in theoretische kennis, maar vond ik altijd mijn balans in de ontembare, wilde natuur. Die inspiratie vertaalde zich in schilderijen en tekeningen. Mijn productiviteit was zo groot dat ik nog tijdens mijn studie verschillende solotentoonstellingen mocht vullen. Dat zegt veel over mijn innerlijke drang om die balans tussen denken en doen te bewaren.
In mijn voorlaatste jaar architectuur wilde ik mijn grenzen verleggen met een Erasmusjaar in Dundee, Schotland. Daar werkte ik mee aan een technologisch vooruitstrevend en experimenteel project: een paviljoen voor het boekfestival in Edinburgh. Die ervaring bevestigde mijn liefde voor experimenteren en mijn drive om het internationale werkveld te verkennen.
Mijn afstudeerproject en thesis gingen over biomimicry, een onderwerp dat toen nog in de kinderschoenen stond. Het zette me op het pad dat ik vandaag bewandel. Ik was bereid om tegen de industriële en mechanische tendens van mijn opleiding in te gaan en het academische dictaat te counteren. Die eigenzinnigheid is me altijd bijgebleven en zette zich door in mijn verdere carrière.
Na mijn diploma begon mijn stage bij Marc Schepens, een organisch en antroposofisch architect in Heide-Kalmthout. Daar vond ik mijn architectuurfamilie. Ik ben Marc nog steeds dankbaar voor alles wat ik van hem mocht leren: een kunstzinnige aanpak en de sculpturale vormgeving van ruimte en materie. Hier ontdekte ik een sleutel om kunst, mens en cultuur te verbinden in een dynamisch geheel.
Na mijn stage begon ik in 2006 aan mijn zelfstandige weg. Mijn eigen bureau starten was een grote uitdaging, zeker omdat ik er behoorlijk alleen voor stond in mijn aanpak. Om rond te komen, rolde ik mijn mouwen op en ging ik zelf aan de slag op de werf. Ik werkte voor schrijnwerkerij Aan Tafel in Hoboken en bij leempleister-specialist Het Leemniscaat. Zo bouwde ik praktische ervaring op, van de kleinste klusjes tot het bouwen van een houtskelet voor mijn eigen ontwerpproject in Battel.
Hiermee doorbrak ik meteen het stereotype van de architect die enkel achter zijn bureau fantaseert. Mijn liefde voor vakwerk groeide zo sterk dat ik een vierjarige avondschool meubelmaken volgde. Daar bloeide mijn passie voor hout en constructie pas echt open. Recent heb ik een vergadertafel nog ontworpen en mee gebouwd in de atelier van Fried Denayer - zie foto rechts.
Al deze ervaringen ontwikkelden zich gestaag. In 2015 wilde ik mijn eenzame pad delen met gelijkgestemden. Zes jaar lang werkte ik als collega en medevennoot samen met Mark Depreeuw, Steven Bijdekerke en Martine Peeters van Archi4. In die periode bouwde ik mijn portfolio sterk uit dankzij het grotere bereik van een gezamenlijk kantoor.
Aan het begin van de coronatijd werd het pad dat ik wilde bewandelen duidelijker. Ik koos ervoor om op persoonlijke titel verder te gaan, deze keer met mijn partner Anne Hendrickx aan mijn zijde. Hier en nu staan wij klaar om samen een nieuwe wereld uit te bouwen, een wereld die sterker gefundeerd is op de natuur in al zijn facetten. Onze gedeelde passie resulteert in een unieke en bijzondere expertise!
Steven en Hout & Meubel studie te Antwerpen
Samen met Fried Denayer werkzaam aan de vergadertafel voor Widar.
Geschreven door Steven Dalving, bio-ecologisch en organisch architect.